Tokyo > Kyoto, Fushimi Inari Taisha (Dag 5)

Deze dag zal met name worden gebruikt voor onze eerste 'verplaatsing' van het hectische Tokyo naar de oude hoofdstad, Kyoto. Door dit verleden zullen we veel oude tempels, tuinen en andere tradities zien.
Maar voor we hier naartoe zullen reizen eerst gedag zeggen tegen ons hotel in Tokyo. Gedag zeggen tegen de superaardige mensen en het lekkere ontbijt, maar ook tegen de wat tegenvallende (kleine) kamer en de typische, maar harde futonbedden (lees: dunne matrassen). We kijken uit naar de kamer van het volgende hotel!

Bij het vertrekken kregen we nog een leuk aandenken: de hostes schreef onze namen in Japanse tekens op een blaadje. Leuk om te zien hoe ze dit met een moderne 'kwast' tekende. Dit keer mét koffers gingen we op weg naar de Bullet Train, of Shinkansen, in het Japans. Deze trein kan 350 km per uur en is de ideale manier om het halve land te doorkruisen. Helaas is het vrij duur (over de 100 euro voor een kaartje naar Kyoto). Ondanks de snelheid ervaar je dit niet als je op deze manier reist, lekker comfortabel!

Rond 15 uur aangekomen in het hotel, blijkt de kamer een hele verbetering, ruim en met 3 losse, 'westerse' bedden. We hebben hier even een half uurtje gerust en een leuke activiteit voor de middag gezocht. Het wordt de Fushimi Inari Taisha, een typisch Japanse tempel bekend om zijn vele (scharlaken) rode poorten, altaars en vossen, bovenop de Inari berg. Deze berg en alle altaars zijn gewijd aan de god Inari, de god van de rijst en welvaart. Zijn boodschappers zijn vossen, vandaar de talrijke beelden van vossen met een kokertje en rijstbal in de bek.

Via een korte metro rit komen we aan op de bestemming en gelijk krijgen we een gevoel dat Kyoto echt een heel ander soort stad is dan Tokyo. Dit moet een mooie ervaring kan gaan worden! Wat ons precies te wachten stond, wisten we op dat moment echter nog niet.

Aan de start van de berg vinden we een paar tempels, erg indrukwekkend, zeker omdat dit de eerste echte tempels zijn die we zien in Japan. Deze tempels worden omringd door locaties waar wensen opgeschreven kunnen worden, op bijvoorbeeld miniatuur poortjes, linten, houten bordjes, strikjes of bordjes in de vorm van een vos.

Langzaam beginnen we wat te klimmen, tussen de vele rode poorten door. Van verschillende altaren en standbeelden schieten we veel foto's, niet wetende wat ons nog te wachten staat. Als we een uurtje later de eerste plattegrond zien, krijgen we pas door wat we nog aan verticale meters moeten overwinnen. Vanaf dat moment ging de knop om en hadden we 1 doel: de top halen op 233 meter

Tijdens deze klim komen we nog prachtige uitzichten over de stad tegen, waar tussen de bossen door de stad met al zijn lichtjes te zien is. Omdat het begint te schemeren verandert het aanzicht van het geheel, wat het extra bijzonder maakt. Enkele keren dachten wij de top bereikt te hebben, maar pas bij de derde keer bleek dit écht zo te zijn. Opvallend was dat bij dit altaar een zwarte kat zat, even denken we dat het een 'standbeeld' is, maar het blijkt een echte te zijn. Het beestje lijkt ons niet zo leuk te vinden, want een paar foto's later gaat het er vandoor. Overigens probeerde Michael dichterbij te komen, wellicht dat het één iets met het ander te maken had... Hoe dan ook een vreemde gewaarwording om hier, om 233 meter, dit beestje tegen te komen.

Maar omhoog klimmen betekent ook omlaag moeten...Nu het echt donker is geworden zijn niet alle trappen even goed meer te zien, dus schijnen we voor de zekerheid bij met een zaklamp. Desondanks gaan we nog een aantal maal bijna gestrekt. Michael vond het nodig om hier een 'bijna-op-je-plaat-gaan wedstrijd' van te maken; hij 'verloor' deze 'wedstrijd' glansrijk, de eindstand was 4-2-2!

Omdat we nog een paar keer verkeerd lopen komen we uiteindelijk rond 19.30 uur weer bij het beginpunt met de tempels uit. In het donker zijn deze nog vele malen mooier dankzij de verlichting die er op schijnt. Uiteraard tijd voor nog een aantal schitterende foto's! Hierna vervolgen we onze weg naar Kyoto-centrum, want van al dat klimmen hebben we erg honger gekregen.

We besluiten op Kyoto station uit te stappen, dit schijnt ook nog een van de must sees van de stad te zijn. We belanden in een soort moderne/abstracte versie van de Rotterdamse markthal, maar dan ongeveer 1,5x groter en 2x hoger. Als we naar doorlopen zien we Kyoto Tower boven de gebouwen uitsteken, de hoogste toren van de stad. Tevens lopen we nog tegen een licht- en watershow aan die ieder uur gestart wordt. Dit alles was nog een aantal fotomomentjes waard!

Uiteindelijk belanden we in een sushi restaurant zoals we dat in Nederland ook kennen. Erg druk en rumoerig, niet al te duur en best gezellig! Het eten was niet heel bijzonder, maar voor het geld prima te doen.
Op de terugweg naar het station lopen we nog even een shopping centre, vergelijkbaar met Harrods in Londen, binnen en vergapen ons aan alle apparatuur van de elektronica afdeling. Ook pakten we nog een massage mee door enkele massagestoelen van duizenden euro's. We liggen helemaal in een deuk, maar de ervaring was toch eigenlijk vooral pijnlijk in plaats van lekker. Rond half 22.30 uur komen we uiteindelijk aan in ons hotel.

Morgen staat het Bamboo Forest op het programma en als het weer gunstig is, wellicht de Gouden tempel.

Mata ashitane!