Mariokart & Tokyo Sky Tree (Dag 14)
Blijf op de hoogte en volg Michael, Vince & Rens
30 September 2016 | Japan, Tokio
Vandaag was dan de dag dat we eindeoijk een van de langverwachte high's van deze vakantie zouden gaan beleven: in een pak van verschillende (met name aan Mario Bros. gerelateerde) strip- / gamefiguren racen met een kart door Tokyo. Alle te verzinnen superlatieven beschrijven niet hoe waanzinnig dit was, maar straks wordt dit verder duidelijk.
Vanzelfsprekend begon de dag zoals velen begonnen zijn; wakker worden, aankleden en proberen wat toonbaars van het kapsel te maken, alle benodigde paieren zoeken, 3x controleren, meenemen en naar de metro. Daar aangekomen zoeken naar een bakker waar we wat broodjes kunnen halen (die zijn er verrassend veel) en dan doorreizen naar de eerste bestemming.
Gelukkig hadden we wat marge aangehouden en kwamen we tussen 12.30 en 12.45 uur bij het bedrijf dat deze 'experience' verzorgd aan, terwijl we pas om 13u daar moesten zijn. Hoe bedoel je, we willen graag?!
Ter plekke dienden we een formulier in te vullen en bleek de helft van de meegenomen documenten niet nodig...beter safe than sorry, dachten we. Tijdens het uitkiezen en het aantrekken van de pakken en het installeren van de GoPro camera, bleek dat we niet met ons 3-en zouden gaan rijden, maar dat er een groep (in Japan wonende) Aussies mee zouden gaan. Een van de mannen had dit als activiteit van de 'bachelor' party gekregen. Deze aanstaande bruidegom werd dan ook vakkundig in een prinses Peach jurk gehesen, nog voor de start hebben we ons dus dood gelachen!
Een klein stukje verder stonden de karts gereed en werd ons verteld waar de knoppen op met name het stuur voor dienden en hoe we ons moesten gedragen. Inmiddels was het 13.30 toen wij voor het eerst de openbare weg betraden.
Vlak voor de eerste stop reden wij over een van de vele bruggen heen die Tokyo rijk is; het was indrukwekkend om het échte verkeer langs je heen te zien komen. Je zou denken dat je op rustige plaatsen voor met name langzaam verkeer zou rondrijden, maar niet dus! Op het moment dat wij de brug naar beneden reden, richting de eerste stopplaats, werd zelfs de 80km./u aangetikt! Daar aangekomen blijkt dat de Japanners niet echt weten dat dit in hun eigen stad kan, we voelden ons haast ware 'sterren', zo vaak als dat wij op de foto werden gezet. Tevens werden wij geinterviewd over onze ervaring tot dan toe, leuk om mee te maken!
Ook tijdens het rijden werden we van alle kanten gefotografeerd en gefilmd en zwaaiden wij beleefd terug. Met het sommige, misschien zelfs vele gebruik van de claxon, begroetten wij de omgeving en trokken wij de aandacht van iedereen die we maar wilden.
De volgende stop was gepland bij een bezienzwaardigheid die wij, vanwege onze volgende trip naar de Tokyo Sky Tree eigenlijk zouden overslaan, de Tokyo Tower. Ook hier hadden wij weer bijzonder veel bekijks en zijn we met en door verschillende mensen gefotografeerd.
Rond 15.30 uur kwamen wij terug aan bij het startpunt en kwamen direct tot maar één conclusie: wat was dit on-ge-loof-lijk gaaf en wat moeten alle toeristen die Tokyo bezoeken, maar ook zeker de Japanners zélf, dit doen! Inmiddels hebben wij ook de link mogen ontvangen van de video die door de GoPro is gemaakt van dit avontuur; helaas is deze te omvangrijk om hier te downloaden en deze zullen we dan ook thuis moeten bekijken.
Vervolgens zijn we naar ons hotel gegaan om ons even op te frissen, zodat wij uitgerust naar de Tokyo Sky Tree konden gaan. We besloten in de buurt wat te gaan eten en zagen een restaurant waar de reeds bij ons bekende 'tempura' specialiteiten werden geserveerd. Het leuke was dat je kon kiezen uit een plaat voor 3-4 personen, met de stukje tempura -varken/-asperge/-krabkroket geserveerd in de vorm van de Sky Tree :)
Rond een uur of 20.30 hebben we de tickets gekocht om vervolgens de lift te nemen die ons met 36km./u naar de 350m. bracht. Wat een waanzinnig uitzicht gaf dit over de stad. Natuurlijk ben je er van bewust dat dit een metropool is, alleen al door de afstanden die je de dagen per metro overbrugt, maar als je dan naar buiten kijkt en zo ver als je kijken kunt lichtjes ziet van de stad, dan besef je pas dat hier 38.2 miljoen mensen wonen.
Een ijsje verder besluiten we naar de top te gaan, deze is 450m. Opnieuw een indrukwekkend uitzicht, maar minder speciaal dan we hadden verwacht ten opzichte van de 350m. Op de weg naar beneden kwamen we nog langs een deel van de vloer van het 350m. plateau wat van glas was. Je kon hier xus recht naar beneden kijken...de reactie van sommige andere bezoekers van bijzonder ;)
Vlak voor 22u (bij het sluiten van de Sky Tree) gaan wij richting het hotel. Morgen is de laatste volledige dag in Tokyo, zondag zullen wij huiswaarts vliegen. Het plan is om de Shiyuku Gyoen National Garden te bezoeken.
Mata ashita!
Vanzelfsprekend begon de dag zoals velen begonnen zijn; wakker worden, aankleden en proberen wat toonbaars van het kapsel te maken, alle benodigde paieren zoeken, 3x controleren, meenemen en naar de metro. Daar aangekomen zoeken naar een bakker waar we wat broodjes kunnen halen (die zijn er verrassend veel) en dan doorreizen naar de eerste bestemming.
Gelukkig hadden we wat marge aangehouden en kwamen we tussen 12.30 en 12.45 uur bij het bedrijf dat deze 'experience' verzorgd aan, terwijl we pas om 13u daar moesten zijn. Hoe bedoel je, we willen graag?!
Ter plekke dienden we een formulier in te vullen en bleek de helft van de meegenomen documenten niet nodig...beter safe than sorry, dachten we. Tijdens het uitkiezen en het aantrekken van de pakken en het installeren van de GoPro camera, bleek dat we niet met ons 3-en zouden gaan rijden, maar dat er een groep (in Japan wonende) Aussies mee zouden gaan. Een van de mannen had dit als activiteit van de 'bachelor' party gekregen. Deze aanstaande bruidegom werd dan ook vakkundig in een prinses Peach jurk gehesen, nog voor de start hebben we ons dus dood gelachen!
Een klein stukje verder stonden de karts gereed en werd ons verteld waar de knoppen op met name het stuur voor dienden en hoe we ons moesten gedragen. Inmiddels was het 13.30 toen wij voor het eerst de openbare weg betraden.
Vlak voor de eerste stop reden wij over een van de vele bruggen heen die Tokyo rijk is; het was indrukwekkend om het échte verkeer langs je heen te zien komen. Je zou denken dat je op rustige plaatsen voor met name langzaam verkeer zou rondrijden, maar niet dus! Op het moment dat wij de brug naar beneden reden, richting de eerste stopplaats, werd zelfs de 80km./u aangetikt! Daar aangekomen blijkt dat de Japanners niet echt weten dat dit in hun eigen stad kan, we voelden ons haast ware 'sterren', zo vaak als dat wij op de foto werden gezet. Tevens werden wij geinterviewd over onze ervaring tot dan toe, leuk om mee te maken!
Ook tijdens het rijden werden we van alle kanten gefotografeerd en gefilmd en zwaaiden wij beleefd terug. Met het sommige, misschien zelfs vele gebruik van de claxon, begroetten wij de omgeving en trokken wij de aandacht van iedereen die we maar wilden.
De volgende stop was gepland bij een bezienzwaardigheid die wij, vanwege onze volgende trip naar de Tokyo Sky Tree eigenlijk zouden overslaan, de Tokyo Tower. Ook hier hadden wij weer bijzonder veel bekijks en zijn we met en door verschillende mensen gefotografeerd.
Rond 15.30 uur kwamen wij terug aan bij het startpunt en kwamen direct tot maar één conclusie: wat was dit on-ge-loof-lijk gaaf en wat moeten alle toeristen die Tokyo bezoeken, maar ook zeker de Japanners zélf, dit doen! Inmiddels hebben wij ook de link mogen ontvangen van de video die door de GoPro is gemaakt van dit avontuur; helaas is deze te omvangrijk om hier te downloaden en deze zullen we dan ook thuis moeten bekijken.
Vervolgens zijn we naar ons hotel gegaan om ons even op te frissen, zodat wij uitgerust naar de Tokyo Sky Tree konden gaan. We besloten in de buurt wat te gaan eten en zagen een restaurant waar de reeds bij ons bekende 'tempura' specialiteiten werden geserveerd. Het leuke was dat je kon kiezen uit een plaat voor 3-4 personen, met de stukje tempura -varken/-asperge/-krabkroket geserveerd in de vorm van de Sky Tree :)
Rond een uur of 20.30 hebben we de tickets gekocht om vervolgens de lift te nemen die ons met 36km./u naar de 350m. bracht. Wat een waanzinnig uitzicht gaf dit over de stad. Natuurlijk ben je er van bewust dat dit een metropool is, alleen al door de afstanden die je de dagen per metro overbrugt, maar als je dan naar buiten kijkt en zo ver als je kijken kunt lichtjes ziet van de stad, dan besef je pas dat hier 38.2 miljoen mensen wonen.
Een ijsje verder besluiten we naar de top te gaan, deze is 450m. Opnieuw een indrukwekkend uitzicht, maar minder speciaal dan we hadden verwacht ten opzichte van de 350m. Op de weg naar beneden kwamen we nog langs een deel van de vloer van het 350m. plateau wat van glas was. Je kon hier xus recht naar beneden kijken...de reactie van sommige andere bezoekers van bijzonder ;)
Vlak voor 22u (bij het sluiten van de Sky Tree) gaan wij richting het hotel. Morgen is de laatste volledige dag in Tokyo, zondag zullen wij huiswaarts vliegen. Het plan is om de Shiyuku Gyoen National Garden te bezoeken.
Mata ashita!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
