Valse start (Dag 1)
Blijf op de hoogte en volg Michael, Vince & Rens
17 September 2016 | Japan, Tokio
Ohayou gozaimasu!
De dag is aangebroken, vandaag begint onze reis naar het land van de reizende zon: japan! Precies 5 jaar geleden zijn Michael en Rens naar New York gereisd om daar een fantastsche vakantie te beleven en al snel werd besloten dat dit een vervolg moest krijgen.
Vele dicussies verder en met lichte tegen hebben Rens & Michael besloten hun hand over het hart te strijken en Vince dit keer ook mee te nemen.
Het enige dat je natuurlijk niet wilt dat je gebeurd is dat je wekker niet gaat! En wat denk je? Rens werd een kwartier voor het moment dat Harrie, Lenie en Vince voor de deur stonden om naar Schiphol te vertrekken, wakker...een lekkere start! Nog nooit was hij zo snel klaar om te vertrekken en, naar het er nu uit ziet, is hij niets vergeten :). Een prestatie van formaat (...). Naar nu blijkt was dit pas het topje van de ijsberg, just continue reading...
De rit naar het vliegveld verliep vlekkeloos en we kwamen eerder aan dan gedacht. Relaxed konden we inchecken en ons instellen op een lange reis Naar Tokyo Haneda met een tussenstop op London Heathrow. Hier hield ons geluk echter op. Op het moment dat wij in het vliegtuig zaten,werd ons verteld dat de vlucht enige vertraging zou hebben door de bliksem van die nacht, wat niet erg hoefde te zijn, daar wij een uur overstaptijd hadden. Echter bleek dat het vliegtuig een melding kreeg van een mogelijk probleem, waardoor wij vlak voor opstijgen terug naar de gate moesten om dit door technische te laten controleren. Vanaf dat moment was duidelijk dat wij onze aansluiting niet zouden halen. Helaas kon ons niet mdedegedeeld worden welke vlucht wij dan zouden hebben. Hierdoor waren de gereserveerde plaatsen van de vlucht naar Tokyo helaas waardeloos.
Eenmaal op Heathrow aangekomen werden wij verzocht om een omboeking te regelen bij de 'Rebooking desk'. Deze rij bleek echter een stukje langer te zijn dan gedacht, met een wachttijd van ongeveer 3(!) uur...Gelukkig stond er een Nederlands stel in dezelfde rij, die met de telefonische klantenservice van British Airways belden. Binnen een half uur was een omboeking geregeld, dus wij deden hetzelfde. De snelste neuw te boeken vlucht was echter naar Tokyo Narita, een uur verder reizen naar het hotel dan vana Haneda.
Op het eerste gezicht leek dit goed te gaan, alleen bij de incheckbalie bleek dat er geen stoelen waren gereserveerd...dit betekende dat de medewerker opnieuw naar dezelfde balie moest om opnieuw de omboeking te regelen. Helaas duurde het bij hem ook ongeveer een half uur voordat hij 3 tickets had, maar nog steeds zonder stoelnummers. dit zou bij de gate geregeld worden. Hopende dat nu onze bad-luck verdwenen zou zijn, liepen wij naar de douane van Londen Heathrow. Vince en Michael kwamen zonder problemen door de chceck, de tas van Rens moest extra worden gecontroleerd. Wat bleek: hij had een dicht, op Schiphol aangeschaft flesje cola in zijn tas, dom! Ook dit duurde weer een half uur...
Eindelijk waren we bij de gate waar ons werd verteld dat wij geen aangrenzende plaatsen zouden hebben, een flinke domper! Gelukkig hebben wij bij boarden met een vriendelijke medereiziger mogen wisselen, waardoor wij toch met 3 naast elkaar de vlucht hebben gemaakt. Dit tot grote teleurstelling van Michael. Die had nl. liever alleen gegaan ;)
De vlucht zelf verliep soepel. Tot verbazing was er een vrij up-to-date entertainmentsysteem beschikbaar en het eten, met name het 'diner' was gewoon lekker (ondanks alles wat er over vliegtuigeten wordt gezegd). Ook het ontbijt was prima. En passent zette Rens nog even een Black Jack high score neer, daar was het geluk dus heen: :)
Een maal aangekomen op Narita bleek dat onze koffers niet mee waren gezonden. wat op basis van de hele dag, in de lijn der verwachting lag. Ter plekke werden wij vriendelijk geholpen met het invullen van een lost bagage formulier door Sam (een echte Japanner, overdreven vrolijk en super vriendelijk) en vertelde hij ons dat wij op kosten van British Airways mochten gaan shoppen. Een paar balies en een uur later bleek dat wij de gereserveerde pocket Wi-Fi toch echt op Tokyo Haneda moesten gaan halen. Gelukkig was er een rechtstreekse verbinding en hadden wij deze snel in ons bezit. Dit apparaatje werkt werkelijk geniaal! Doordat wij er even doorheen zaten hebben wj onze eerste Japanse diner @ Haneda gegeten, met mes en vork! Typisch Japans ;)
Helaas waren bij beide vliegvelden niet veel shops te vinden waar wij kleding konden halen, dus moest er in Tokyo-centrum geshopt gaan worden. De enige winkel waar wij llemaal iets konden aanschaffen was de Lacoste-store. Hier werde de vriendelijkheid van Sam bevestigd. Helemaal toen Vince zijn zonnebril vergeten was vergeten en terug moest. Hij werd uitgebreid bedankt voor het terugkomen, wat vrij bijzonder was. Een verademing om mee te maken, dit zou je in Nederland niet verwachten.
De dichtstbijzijnde shopping mall om onze jacht op wat kleren te vervolgen, was DiverCity. Daar aangekomen bleek dat er een uit de kluiten gewassen Gundam voor de ingang stond, hier werden Michael en Vince he-le-maal blij van, het eerste foto-moment was daar! Ook bleek er een klein dansfeestje te zijn, de gasten waren onder andere Tiesto, Hardwell, Martin Garrix, Fedde le Grand en W&W! De eigenlijke reden, het shoppen, werd slechts deels ingevuld, niet alles kon gevonden worden.
Op het moment dat wij eindelijk richting ons hotel konden gaan, was het feestje klaar, waardoor er hordes mensen naar dezelfde metro kwamen als waar wij heen moesten. Niet erg, als jer voldoende saldo op je metrokaart staat of contant geld bij zou hebben. Dit was door het vele reizen reeds op, dus moest er een geldautomaat worden gevonden...en half uur later dachten wij dat dit het geval was, alleen accepteerde deze onze passen niet...lekker! De gifbeker bleek dus nog steeds niet leeg...
Uiteindelijk zijn wij bij een Hilton hotel naar binnen gegaan en hebben daar contant geld gepind voor een taxi richting ons hotel (nee, we konden niet blijven...).
In het hotel aangekomen werden wij vriendeilijk welkom geheten en gevraagd om zelf je bed op te maken. Gelukkig duurde dit niet lang en lagen we rond 00.00u, compleet gebroken, op bed.
Morgen staat de Tokyo Game Show op het programma, we zijn benieuwd!
p.s. Opvallend zijn de wc's, die overal erg luxe zijn. Met verwarmde brillen en "aqua cleaning" (lees: Anus douche met verstelbare waterdruk), een aparte ervaring...!
De dag is aangebroken, vandaag begint onze reis naar het land van de reizende zon: japan! Precies 5 jaar geleden zijn Michael en Rens naar New York gereisd om daar een fantastsche vakantie te beleven en al snel werd besloten dat dit een vervolg moest krijgen.
Vele dicussies verder en met lichte tegen hebben Rens & Michael besloten hun hand over het hart te strijken en Vince dit keer ook mee te nemen.
Het enige dat je natuurlijk niet wilt dat je gebeurd is dat je wekker niet gaat! En wat denk je? Rens werd een kwartier voor het moment dat Harrie, Lenie en Vince voor de deur stonden om naar Schiphol te vertrekken, wakker...een lekkere start! Nog nooit was hij zo snel klaar om te vertrekken en, naar het er nu uit ziet, is hij niets vergeten :). Een prestatie van formaat (...). Naar nu blijkt was dit pas het topje van de ijsberg, just continue reading...
De rit naar het vliegveld verliep vlekkeloos en we kwamen eerder aan dan gedacht. Relaxed konden we inchecken en ons instellen op een lange reis Naar Tokyo Haneda met een tussenstop op London Heathrow. Hier hield ons geluk echter op. Op het moment dat wij in het vliegtuig zaten,werd ons verteld dat de vlucht enige vertraging zou hebben door de bliksem van die nacht, wat niet erg hoefde te zijn, daar wij een uur overstaptijd hadden. Echter bleek dat het vliegtuig een melding kreeg van een mogelijk probleem, waardoor wij vlak voor opstijgen terug naar de gate moesten om dit door technische te laten controleren. Vanaf dat moment was duidelijk dat wij onze aansluiting niet zouden halen. Helaas kon ons niet mdedegedeeld worden welke vlucht wij dan zouden hebben. Hierdoor waren de gereserveerde plaatsen van de vlucht naar Tokyo helaas waardeloos.
Eenmaal op Heathrow aangekomen werden wij verzocht om een omboeking te regelen bij de 'Rebooking desk'. Deze rij bleek echter een stukje langer te zijn dan gedacht, met een wachttijd van ongeveer 3(!) uur...Gelukkig stond er een Nederlands stel in dezelfde rij, die met de telefonische klantenservice van British Airways belden. Binnen een half uur was een omboeking geregeld, dus wij deden hetzelfde. De snelste neuw te boeken vlucht was echter naar Tokyo Narita, een uur verder reizen naar het hotel dan vana Haneda.
Op het eerste gezicht leek dit goed te gaan, alleen bij de incheckbalie bleek dat er geen stoelen waren gereserveerd...dit betekende dat de medewerker opnieuw naar dezelfde balie moest om opnieuw de omboeking te regelen. Helaas duurde het bij hem ook ongeveer een half uur voordat hij 3 tickets had, maar nog steeds zonder stoelnummers. dit zou bij de gate geregeld worden. Hopende dat nu onze bad-luck verdwenen zou zijn, liepen wij naar de douane van Londen Heathrow. Vince en Michael kwamen zonder problemen door de chceck, de tas van Rens moest extra worden gecontroleerd. Wat bleek: hij had een dicht, op Schiphol aangeschaft flesje cola in zijn tas, dom! Ook dit duurde weer een half uur...
Eindelijk waren we bij de gate waar ons werd verteld dat wij geen aangrenzende plaatsen zouden hebben, een flinke domper! Gelukkig hebben wij bij boarden met een vriendelijke medereiziger mogen wisselen, waardoor wij toch met 3 naast elkaar de vlucht hebben gemaakt. Dit tot grote teleurstelling van Michael. Die had nl. liever alleen gegaan ;)
De vlucht zelf verliep soepel. Tot verbazing was er een vrij up-to-date entertainmentsysteem beschikbaar en het eten, met name het 'diner' was gewoon lekker (ondanks alles wat er over vliegtuigeten wordt gezegd). Ook het ontbijt was prima. En passent zette Rens nog even een Black Jack high score neer, daar was het geluk dus heen: :)
Een maal aangekomen op Narita bleek dat onze koffers niet mee waren gezonden. wat op basis van de hele dag, in de lijn der verwachting lag. Ter plekke werden wij vriendelijk geholpen met het invullen van een lost bagage formulier door Sam (een echte Japanner, overdreven vrolijk en super vriendelijk) en vertelde hij ons dat wij op kosten van British Airways mochten gaan shoppen. Een paar balies en een uur later bleek dat wij de gereserveerde pocket Wi-Fi toch echt op Tokyo Haneda moesten gaan halen. Gelukkig was er een rechtstreekse verbinding en hadden wij deze snel in ons bezit. Dit apparaatje werkt werkelijk geniaal! Doordat wij er even doorheen zaten hebben wj onze eerste Japanse diner @ Haneda gegeten, met mes en vork! Typisch Japans ;)
Helaas waren bij beide vliegvelden niet veel shops te vinden waar wij kleding konden halen, dus moest er in Tokyo-centrum geshopt gaan worden. De enige winkel waar wij llemaal iets konden aanschaffen was de Lacoste-store. Hier werde de vriendelijkheid van Sam bevestigd. Helemaal toen Vince zijn zonnebril vergeten was vergeten en terug moest. Hij werd uitgebreid bedankt voor het terugkomen, wat vrij bijzonder was. Een verademing om mee te maken, dit zou je in Nederland niet verwachten.
De dichtstbijzijnde shopping mall om onze jacht op wat kleren te vervolgen, was DiverCity. Daar aangekomen bleek dat er een uit de kluiten gewassen Gundam voor de ingang stond, hier werden Michael en Vince he-le-maal blij van, het eerste foto-moment was daar! Ook bleek er een klein dansfeestje te zijn, de gasten waren onder andere Tiesto, Hardwell, Martin Garrix, Fedde le Grand en W&W! De eigenlijke reden, het shoppen, werd slechts deels ingevuld, niet alles kon gevonden worden.
Op het moment dat wij eindelijk richting ons hotel konden gaan, was het feestje klaar, waardoor er hordes mensen naar dezelfde metro kwamen als waar wij heen moesten. Niet erg, als jer voldoende saldo op je metrokaart staat of contant geld bij zou hebben. Dit was door het vele reizen reeds op, dus moest er een geldautomaat worden gevonden...en half uur later dachten wij dat dit het geval was, alleen accepteerde deze onze passen niet...lekker! De gifbeker bleek dus nog steeds niet leeg...
Uiteindelijk zijn wij bij een Hilton hotel naar binnen gegaan en hebben daar contant geld gepind voor een taxi richting ons hotel (nee, we konden niet blijven...).
In het hotel aangekomen werden wij vriendeilijk welkom geheten en gevraagd om zelf je bed op te maken. Gelukkig duurde dit niet lang en lagen we rond 00.00u, compleet gebroken, op bed.
Morgen staat de Tokyo Game Show op het programma, we zijn benieuwd!
p.s. Opvallend zijn de wc's, die overal erg luxe zijn. Met verwarmde brillen en "aqua cleaning" (lees: Anus douche met verstelbare waterdruk), een aparte ervaring...!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
